Wat is osteopathie
Aspecten
Wat is osteopathie?
Er is een definitie opgesteld door de WHO in haar “Benchmarks for Training in Osteopathy” van 2010.
“Osteopathy is a system of medicine that emphasizes the theory that the body can make its own remedies, given normal structural relationships, environmental conditions, and nutrition. It differs from allopathy primarily in its greater attention to body mechanics and manipulative methods in diagnosis and therapy.”
De osteopaten van Praktijk Overdam hebben na hun opleiding fysiotherapie zich omgeschoold tot osteopaat en voldoen aan de normen die het Nederlands register voor Osteopathie (NRO) hebben vastgelegd. Tijdens de opleiding tot osteopaat hebben zij veel functionele kennis vergaard op het gebied van (nero-)fysiologie, neurologie, embryologie, pathologie, biomechanica en vooral anatomie.
In het algemeen kun je stellen dat de osteopaat probeert op een functionele manier te kijken naar zaken die bij een cliënt klachten geven. Dit stelt de osteopaat in staat reeds bij het diagnostisch proces de klacht in een zo’n breed mogelijk perspectief te plaatsen. Door alle kennis te combineren kan een geïntegreerd beeld ontstaan van het lichaam en de klachten die voorkomen. Niet het symptoom staat centraal maar de optelsom van bewegingsverlies die aanleiding tot het ontstaan van de klacht. Met het functionele denken komt de osteopaat tot een werkplan voor de behandeling. Gedurende de behandeling wordt het behandelplan bijgesteld afhankelijk van de respons van de cliënt.
Het klinisch redeneren van de osteopaat heeft als vertrekpunt de ondeelbaar biologische eenheid. Binnen die biologische eenheid zijn structuur en functie van elkaar afhankelijk. Vanuit dit perspectief kunnen regio’s die ogenschijnlijk niets met de klacht te maken hebben toch een onderdeel te zijn van de optelsom die tot een klacht leidt. De ervaring leert dat het ontstaan van een klacht een optelsom is van voor deze cliënt unieke zaken die spelen.
De osteopaat heeft geleerd te denken in een aantal modellen bij het doen van onderzoek en bij het maken van een behandelplan. Deze zijn in beschreven in het competentieprofiel dat door het NRO wordt gehanteerd en tevens zijn ze ook door de WHO en ook in SOPE (Scope of Osteopathic Practice in Europe van 2012) beschreven met verwijzing naar onderbouwende artikelen en onderzoeken:
- Biomechanical model
- Neurological model
- Respiratory-/circulatory model
- Bio-psychosocial model
- Bio-energetic model
Het osteopathisch denkmodel is een fenomenologisch model. Dit betekent dat de benadering in onderzoek en behandeling uitgaat van de objectief en subjectief vast te stellen fenomenen of parameters die plaats vinden bij de patiënt. Deze fenomenen kunnen dan verklaard worden door een van de vijf modellen, of een combinatie van de modellen.
De osteopathie kent een aantal basisprincipes zoals:
- De relatie tussen structuur en functie
- Het zelfregulerend vermogen
- De biologische eenheid
- 'The arterial rule'
Deze principes evenals de 5 modellen zijn niet uniek voor de osteopathie. Het unieke van de osteopathie is het op een functionele manier kijken naar het totaal functioneren van het individu.
Hoe werkt de osteopaat?
De osteopaat werkt met de handen en zoekt naar bewegingsverlies van steunweefsel. Dit wordt gedaan in alle regio`s van het lichaam op een heel veilige manier. De idee is dat bewegingsverlies van steunweefsels leidt tot input dat weer een respons geeft die weer leidt tot onrust en verhoging van de spierspanning. Er wordt nog gewerkt door de beroepsgroep in binnen- en buitenland aan onderbouwing hiervan.
Tijdens het behandelen evalueert de osteopaat voortdurend de reacties van de cliënt. Het werkplan wordt steeds opnieuw bijgesteld in volgorde en intensiteit.
De osteopaat heeft zich sterk ontwikkeld in het waarnemen met de handen. Het zoeken naar bewegingsverlies van de verschillende structuren gaat heel subtiel. Je hebt daar niet een harde aanraking voor nodig. Dit maakt het vak zo veilig en toepasbaar op vele indicaties. Ook het doen reageren van weefsel vergt een gedoseerde aanraking van weefsel. Zo is de manier van reageren van de structuren waar op gewerkt wordt ook meteen een vorm van diagnostiek.
Het succes van een osteopathische behandeling valt of staat dus met een uitgebreide theoretische kennis, goede handen en inzicht in het functioneren van de mens als individu. De osteopaten van praktijk Overdam scholen zich voortdurend bij (is ook een verplichting om de registratie in het register te kunnen behouden) met door het register geaccrediteerde bij- en nascholing op medisch en osteopathisch gebied.
Klik hier voor meer informatie over osteopathie op de website van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Osteopathie (SWOO).
