Wat is osteopathie

Achtergrond

Geschiedenis
Grondlegger van de osteopathie is Andrew Taylor Still, een Amerikaanse arts. Hij stichtte in 1892 The American School of Osteopathy en legde daarmee het fundament voor deze moderne manuele geneeswijze. In de VS is osteopathie sinds 1966 wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding. Ook in Engeland heeft osteopathie een lange traditie. Sinds 1993 kent Engeland een wettelijke erkenning van de osteopathie en is het beroep ingeburgerd in het nationaal gezondheidszorgsysteem. Ook in Nederland geniet osteopathie steeds meer bekendheid. Vooralsnog werkt de overheid niet mee aan een wettelijke erkenning, maar de beroepsvereniging en het beroepsregister zijn wel de officiële gesprekspartners inzake osteopathie. Iedereen in Nederland mag zich osteopaat noemen. De beroepsgroep heeft de organisatie zelf ter hand genomen om de kwaliteit van de opleiding en de zorg te borgen. Het NRO-register voert al sinds 1998 een gedeponeerde titel D.O.-MRO®. Alleen wanneer aan alle eisen is voldaan kan men geregistreerd worden en de titel voeren.

Opleiding
De studie osteopathie is een vijf- tot zesjarige opleiding welke tot registratie leidt als gediplomeerd osteopaat. Deze opleiding is toegankelijk na de HAVO/VWO. Op dit moment bestaat het grootste deel van het osteopaten-register uit fysiotherapeuten die in 5 jaar zijn omgeschoold tot osteopaat. Om geregistreerd te kunnen blijven moet de osteopaat jaarlijks bij- en nascholing volgen.

Waardering
De osteopathie zit in de hoek van alternatieve geneeswijzen. Het wordt steeds meer verwijzers duidelijk dat wij beschikken over uitgebreide, functionele kennis van anatomie, (neuro-)fysiologie, pathologie, embryologie, etc. Steeds meer artsen, fysiotherapeuten en specialisten verwijzen naar een osteopaat en werken er mee samen. De redenen hiervoor zijn dat de osteopaat dankzij de gedegen opleiding in staat is goed functioneel onderzoek te verrichten en daardoor meer relaties ziet die een samenhang hebben met de klacht.